Zmora

Kryminał w starym stylu. Niewiele się dzieje, ale intryga jest dobrze zawiązana. Zakończenie nie rozczarowuje.

Kryminał w starym stylu. Niewiele się dzieje, ale intryga jest dobrze zawiązana. Zakończenie nie rozczarowuje.

Kolejne rozczarowanie autorstwa Małeckiego. Jego kryminalne serie mają lepsze tempo i czytelnik bardziej się w nie angażuje. A tu - korowód postaci, które w sumie są nam dość obojętne, dość antypatyczna główna bohaterka. Zapowiadało się dobrze, ale akcja jest rozmyta na kilka planów, niektóre wątki nie mają żadnego końca (ta cała historia z Arminem jest przedziwna),a samo rozwiązanie wyskakuje trochę jak królik z kapelusza.

Kolejne rozczarowanie autorstwa Małeckiego. Jego kryminalne serie mają lepsze tempo i czytelnik bardziej się w nie angażuje. A tu - korowód postaci, które w sumie są nam dość obojętne, dość antypatyczna główna bohaterka. Zapowiadało się dobrze, ale akcja jest rozmyta na kilka planów, niektóre wątki nie mają żadnego końca (ta cała historia z Arminem jest przedziwna),a samo...

Fabuła ciekawa, ale tempo akcji zbyt monotonne. Nie potrzebne niektóre opisy oraz powtórzenia opisów zdarzeń kolejnych osobom. Narracja prowadzona jest przemiennie przez śledczego Lesława Korcza oraz Kamę Kosowską, niespełnioną dziennikarkę, która jako ostatnia widziała zagionionego wiele lat kolegę. Zdarzenia opisywane są w dwu płaszczyznach czasowych. Jedne dotyczą roku 1986, kiedy to w czasie zabawy w chowanego ginie siedmioletni Piotrek. Druga plaszczyzna czasowa toczy się po 30 latach, kiedy tematem zainteresował się filmowiec Hałas i komisarz Korcz. Na jaw wychodzi wiele skrywanych tajemnic i oszustw. Może tych sekretów jest za dużo i przez nie jest chaos w powieści. Zakończenie ciekawe.

Fabuła ciekawa, ale tempo akcji zbyt monotonne. Nie potrzebne niektóre opisy oraz powtórzenia opisów zdarzeń kolejnych osobom. Narracja prowadzona jest przemiennie przez śledczego Lesława Korcza oraz Kamę Kosowską, niespełnioną dziennikarkę, która jako ostatnia widziała zagionionego wiele lat kolegę. Zdarzenia opisywane są w dwu płaszczyznach czasowych. Jedne dotyczą roku...

Dobra ale mogla byc lepsza. Troche sie dluzy i przeciaga plus niektore watki tej historji po prostu nie pasuja i przebajkowane.

Dobra ale mogla byc lepsza. Troche sie dluzy i przeciaga plus niektore watki tej historji po prostu nie pasuja i przebajkowane.

Miałam bardzo sceptyczne podejście do kryminałów polskich autorów, ponieważ robiłam kilka podejść i zawsze kończyło się to fatalnie. Jednakże Pan Robert całkowicie mnie zaskoczył i wciągnął bez reszty w akcje ...i mój ukochany Toruń. :) Wszystko do mnie trafia : styl, fabuła i zaskakujące zakończenie.

Miałam bardzo sceptyczne podejście do kryminałów polskich autorów, ponieważ robiłam kilka podejść i zawsze kończyło się to fatalnie. Jednakże Pan Robert całkowicie mnie zaskoczył i wciągnął bez reszty w akcje ...i mój ukochany Toruń. :) Wszystko do mnie trafia : styl, fabuła i zaskakujące zakończenie.

Ciekawa książka pełna tajemnic ,czytałam z dreszczykiem emocji .Polecam serdecznie

Ciekawa książka pełna tajemnic ,czytałam z dreszczykiem emocji .Polecam serdecznie

Nie zaliczyłabym tej książki do kategorii thrillerów, bo niestety ani akcja nie jest wartka, ani atmosfery thrillera nie ma. Historia wciągająca, ale po zakończeniu pozostaje pewien niedosyt, nie wszystko zostało wyjaśnione.

Nie zaliczyłabym tej książki do kategorii thrillerów, bo niestety ani akcja nie jest wartka, ani atmosfery thrillera nie ma. Historia wciągająca, ale po zakończeniu pozostaje pewien niedosyt, nie wszystko zostało wyjaśnione.

To moja pierwsza książka Roberta Małeckiego, ale na pewno nie ostatnia. Ciekawy kryminał, wartka akcja, czyta się szybko. Jedyny minus to niedokończony wątek z Arminem.

To moja pierwsza książka Roberta Małeckiego, ale na pewno nie ostatnia. Ciekawy kryminał, wartka akcja, czyta się szybko. Jedyny minus to niedokończony wątek z Arminem.

Historia ma potencjał, ale niesamowicie mnie znudziła.. Nie chciało mi się jej słuchać jak widziałam że mam jeszcze 40% książki. Wynudziła mnie, a bardzo chciałam ją przeczytać - niestety... Zawód

Historia ma potencjał, ale niesamowicie mnie znudziła.. Nie chciało mi się jej słuchać jak widziałam że mam jeszcze 40% książki. Wynudziła mnie, a bardzo chciałam ją przeczytać - niestety... Zawód

• ZMORA • ROBERT MAŁECKI

"Te rodziny pojawiły się w naszym życiu na krótko, jak mgnienie. Tak czy siak, od dawna ich nie ma. Każdego z osobna wymazujemy ze wspomnień niczym kreskę ze szkicu. Trzemy intensywnie twardą gumką, czasem zbyt nerwowo, aż zedrzemy gładką warstwę papieru, spod którego wyłoni się chropowaty ślad. I to znamię już nigdy nie zginie."
.

Lubicie przenosić się w czasie do klimatycznych lat 80?

Po latach tajemnicze zaginięcie siedmioletniego Piotrka Janochy staje się chwytliwym tematem dla dziennikarzy, którzy chcą nakręcić dokument i być może przyczynić się do rozwiązania zagadki. W tym samym czasie sprawą interesuje się również śledzczy z Archiwum X, a w to wszystko wplątana jest Kama, która jako ostatnia, ponad trzydzieści lat temu widziała swojego kolegę.

Szereg nieprawidłowości i zaniedbań w śledztwie w tamtych latach poraża. Podejrzenia padają na ojca Kamy, który wówczas dowodził poszukiwaniami chłopca. Autor nie próżnuje i zgrabnie plącze ze sobą wiele wątków. Sądziedzkie przyjaźnie i niesnaski, romanse i przemoc.
Brudne, pilnie strzeżone sekrety zakopane głęboko mogą nieść śmiertelne konsekwencje dla śmiałków, ktorzy spróbują je odkopać. Czuć klimat minionych lat. Beztroskie dzieciństwo. Całodniowe zabawy nad jeziorem. Kochający rodzice, którzy dają tak wiele swobody.. bo przecież co złego może się stać??

Ta powieść mnie pochłonęła, zaangażowała w pełni i wessała w otchłań tajemnic. Niby podejrzewałam to i owo, a jednak autorowi udało się mnie mocno zaskoczyć. Niby spodziewałam się mało radosnego zakończenia, a jednak po burzy zaświeciło również trochę słońca.
Zmory nie da się zapomnieć. Ta historia nie wyparuje szybko z głowy. Zabierze niejednego czytelnika, urodzonego w tych latach, w podróż do czasów jego dzieciństwa i młodości. Potarga emocjonalnie...

Jeśli podobały Wam się Grzęzawisko, czy Sprawa Sary, które również pięknie oddają ducha starych czasów i podobnie jak ja nie znaliście wczesniej Zmory, to koniecznie, ale to koniecznie musicie to nadrobić! Bardzo polecam🖤

• ZMORA • ROBERT MAŁECKI

"Te rodziny pojawiły się w naszym życiu na krótko, jak mgnienie. Tak czy siak, od dawna ich nie ma. Każdego z osobna wymazujemy ze wspomnień niczym kreskę ze szkicu. Trzemy intensywnie twardą gumką, czasem zbyt nerwowo, aż zedrzemy gładką warstwę papieru, spod którego wyłoni się chropowaty ślad. I to znamię już nigdy nie zginie."
.

Lubicie...